İrlanda’lı yazar Martin McDonagh’ın 2003 yılında yazdığı ve Türkçe çevirisi Yusuf Eradam tarafından yapılan ADT’nin 2010/2011 sezonu oyunu. Yusuf Eradam’a Sanat Kurumu tarafından en iyi çeviri ödülünü kazandırmıştır. Polisiye gerilim türünde bir eser. Aynı zamanda olayların psikolojik boyutunu da görmek mümkün oyun içerisinde.

Oyunun kazanmış olduğu bir diğer ödül; Tolga Tekin’e Baykal Saran Tiyatro Ödülü’nde  verilmiş olan en iyi oyuncu ödülü. Bana kalırsa bu ödülü rol arkadaşı Murat Çidamlı alması gerekiyordu. Nitekim kendini bu kadar oyuna kaptırması sahne önünde mini bir tükürük havuzu oluşturmasına sebebiyet verebilirdi. Bunun dışında geçen sezon oyun kadrosunda yer alan Emre Erçil yerine Buğra Koçtepe rol alıyor. Emre Erçil için olumlu eleştriler okumuştum. Fakat Buğra Koçtepe’nin bunun altında kalacak bir performans sergilediğini düşünmüyorum.

Oyunun büyük bir bölümü Katurian’ın yazdığı hikayecikleri sunumuyla geçiyor. Bu kısımlar oyunun en etkileyici kısımları ve bu sunumların başarısı seyirciyi oyunda tutmaya yetiyor. Karakterlerin çocukluklarında yaşamış oldukları trajedinin gelecek yaşamlarına tezahürü tema ve bu tema anlatılan hikayeciklerin arasında “Yastık Adam” kısmında işleniyor.

Oyunun en olumsuz eleştiriyi hak edecek kısmı olayları seyircinin gözüne sokması bence. Olayın kurgusu biraz seyirciye bırakılsa efsane bir yapıt olabilirdi. Bunun dışında ilk perdenin sonunu final kabul edecek olsaydık oyundan çıkarken ki hazı almamız mümkündü. Sahne dekorları, malzeme ve kullanılan müzikler bakımından harikulade bir iş çıkmış. Fakat kurgu açısından aynı şeyi söylemek mümkün değil. Bir Delinin Hatıra Defteri ile birlikte kapalı gişe oynayan nadir oyunlardan biri.  Akün Sahnesinde  sahnelenen oyun şu sıralar son gösterimlerini yapıyor. Bir takım açıklıklarına rağmen seyretmenizi tavsiye ediyorum.  13 yaş üzeri izleyici kitlesine hitap ettiğini belirtmekte fayda görüyorum.